Jezelf bevrijden uit je eigen ketenen is simpel maar niet eenvoudig

Lijkt jouw leven ook wel eens op The Matrix, of Jumanji-2 ? Het is alsof je gevangen zit in een spel dat je niet begrijpt. In tegenstelling tot de hoofdpersonen uit de films komen de meesten van ons er niet uit. Sommige mensen beseffen niet eens dat ze er in zitten. We zetten onszelf ‘gevangen’ in The Matrix, in het systeem.

Herken je dat? The Matrix is een leven vol van je best doen, goede cijfers en diploma’s halen, hard werken voor een goed betalende baan en status. vervolgens een nog groter huis, een zwaardere hypotheek, verzekeringen, pensioen en zekerheden opbouwen. De dagelijkse sleur, stress, haast, geld en andere zorgen, duizenden prikkels, beïnvloeding door (social) media, groepsdruk en regels. Ook in de weekeinden gaan de verplichte nummers door. Ook onze ouders, buren en vrienden doen dat, collectief. Zo hoort het toch?
Veel mensen hebben vakanties, medicijnen of drugs nodig om bij te komen, als tijdelijke vlucht. Want in die wereld verlies je jezelf. Vergeet je wie je eigenlijk bent.

Maar weinigen stappen er echt uit. Want een nieuw leven starten of jezelf ‘bevrijden’ is spannend. Je moet alle zekerheden loslaten. Gaan voor waar je echt gelukkig van wordt en kiezen voor jezelf.

Het roer moet om

Misschien herken je dat van jezelf of ken je iemand die het roer drastisch omgegooid heeft. Tegen alles in. Omdat je zo niet verder wilt, omdat je voelt dat het anders kan. Zo sterk, dat je niet anders kan dan je gevoel volgen. Omdat alle puzzelstukjes in elkaar vallen.
Ik wil echt vrij worden. Gaan staan voor wie ik echt ben. Vrij van mijn conditionering en aangeleerde normen, waarden en overtuigingen. Dat is veel meer dan alleen zelfstandig ondernemer: coach en trainer worden.

De gevangenis zit in mijn eigen hoofd

Ik ga mee in de ‘stroom’ van deze stap. Dat betekent verhuizen, in een andere constellatie gaan wonen met mijn gezin, een nieuw leven beginnen. En tegelijkertijd roept het grote angsten op. De controle loslaten, het niet meer zelf bepalen wat er gebeurt. Ik ‘moet’ al mijn zekerheden achter me laten. Om maar niet te spreken van de minder tastbare ego-dingen loslaten: status hebben, gezien worden, het ‘op mijn manier’ doen en ‘belangrijk’ zijn.

Stemmetjes in mijn hoofd komen op: “Gaat dat allemaal wel goed komen”, “Kan dat zomaar?”, “En als het mis gaat, waar kunnen we dan terecht?” Al mijn menselijke behoeften aan zekerheid en geborgenheid worden op de proef gesteld. Ook door mijn omgeving, omdat het idee dat ik dit ga doen angsten oproept bij hen. “Zou je dat nou wel doen”? is een van de mildere angstige reacties. Natuurlijk zijn er ook positieve reacties, van mensen die dat ook zo invoelen. En van mensen die het eigenlijk zouden willen doen maar het zelf niet durven. Dat snap ik heel goed.

Our deepest fear is not that we are inadequate. Our deepest fear is that we are powerful beyond measure. It is our light, not our darkness that most frightens us. We ask ourselves: Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous? Actually, who are you not to be? You are a child of God. Your playing small does not serve the world. — Marianne Williamson

De conditionering van je gewoonten, routines en vertrouwen op je zekerheden zit diep. Je weet tenslotte wat je hebt, hoe ongelukkig je daar ook van wordt. Een keuze voor vrij zijn betekent dat allemaal opgeven. Ik heb deze angst, die voelt als een soort doodsangst of paniek, ook doorgemaakt. En nog steekt die af en toe de kop op. Het trekt aan me en verlamt. Het is angst voor het onbekende. Angst om (zekerheden en spullen) te verliezen. Meer niet. Dat zou me van mijn pad af kunnen brengen. Maar ik kan voelen dat het angst is en weer in mijn vertrouwen gaan. Mijn eigen keuzes steeds opnieuw bevestigen. Dat brengt rust in mijn hoofd en lijf.

Angst is een slechte raadgever

Soms neemt de angst ons over en kunnen we niet meer nadenken of voelen wat we werkelijk willen. Dus geven we het op, laten de kans gaan en dompelen we onszelf weer onder in het gewone leven. Om de ontstane onrust en de pijn van de verloren kans op vrijheid niet te voelen. Deze angsten zitten onder iedere grote verandering. Daarom is veranderen zo moeilijk.
Veranderen of vrij worden vergt dat je jouw angsten en vastgeroeste patronen en gewoonten onder ogen ziet. Dat je alles gaat loslaten wat je dacht dat belangrijk was. Loslaten van je identiteit, van wie je dacht te zijn, van wat anderen van je verwachten. Dat voelt als een soort sterven. Dat maakt onzeker, hulpeloos en daarom proberen we het te vermijden.

Het leven test je steeds opnieuw

Vrij worden vergt doorzettingsvermogen. Op je eigen gevoel en kompas blijven vertrouwen. Want het leven geeft je voortdurend kleine en grote testen, om te zien of je echt vrij wilt zijn. Dan komen de patronen en ook de angst weer op. Vermomd als problemen, hindernissen, bezwaren of tegenvallers. Het nodigt je steeds opnieuw uit om in je vertrouwen te gaan en van daar uit te handelen. En dan komt er een oplossing. Zodat je weer verder kunt op de ingeslagen weg. Een omgeving van mensen die je begrijpen en steunen, omdat zij ook vrij (willen) zijn, helpt daarbij.
Mijn keuzes hebben te maken met een diepe behoefte om gelukkig te zijn. Vrij van mijn eigen conditionering. Loskomen van de druk, de manipulatie van het ‘systeem’. leven in verbondenheid met elkaar en de natuur. De valkuil is om te denken dat het nu gemakkelijker wordt. Zoals ik al aangaf test het leven je. Ik zal opnieuw tegen zaken aanlopen, die me uitdagen om in mijn vertrouwen en geluk te blijven. Dat is misschien wel 'levenskunst'.

Hoe ziet jouw missie er uit

Wil jij er achter komen wat jouw missie of pad is? Kijk dan HIER hoe je daar achter kunt komen. Ik ben benieuwd naar jouw keuzes. Laat je me weten hoe jij uit 'The Martix' stapt?

In een volgend Blog ga ik meer van mijn proces om vrij te worden delen. Schrijf je in voor de nieuwsbrief (onderaan de pagina) als je dat wilt volgen.

tot ziens!

Marc Beets

Terug naar BLOG

Ontwikkeld door: PiWeb